สมัยฉิน (221-220 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เครื่องแต่งกายเสื้อแสงกาลสมัยฉินได้รับอิทธิพลจากแนวคิดอิ๋นหยางดุลยภาพของสรรพสิ่ง กฎแห่งความเท่าเทียมของธรรมชาติ) เหตุเพราะระยะฉินค่อนข้างจะสั้น ดั้งนั้นสีของเสื้อจะเป็นการผสมผสานระหว่างสีเสื้อผ้าที่ฉินซีฮ่องเต้เป็นผู้กำหนดและสีเสื้อผ้าตามประเพณีจารีตของยุคจ้านกั๋ว
เครื่องนุ่งห่มผู้ชายช่วงเวลาฉินเป็นประเภทเสื้อคลุมยาว ฉินซีฮ่องเต้ได้กำหนดให้ใช้สีดำเป็นหลักในการตัดเย็บด้วยเสื้อผ้าพิธีการ โดยเชื่อว่าสีดำเป็นสีที่สมกันแก่การได้รับความเชื่อถือ ข้าราชการยศระดับ 3 ขึ้นไปให้ใช้สีเขียวประกอบในการตัดเย็บ ประชาชนทั่วไปใช้สีขาวทำในการตัดเย็บ เสื้อแสงผู้หญิง ฉินซีฮ่องเต้ไม่ได้มีการกำหนดสีในการตัดเย็บเนื่องมาจากท่านชื่นชอบสีสันความวิจิตรของเสื้อผ้าอาภรณ์ที่นางสนมในวังสวม จึงเน้นเสื้อผ้าที่มีสีสันสวยหรู สีฉูดฉาด
สมัยฮั่น (202 ปีก่อนคริสตศักราช – ค.ศ. 8) เสื้อผ้าสมัยฮั่น จะทำด้วย เสื้อคลุมยาว เสื้อลำลองแบบสั้น เสื้อนวมสั้น กระโปรง (ผู้หญิง) พร้อมทั้ง กางเกง (ผู้ชาย) ในยุคนี้ผ้าที่มีลักษณะการถักทอได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ดังนั้น คนที่มีเงินในสมัยนั้นจะใส่เครื่องนุ่งห่มที่ทำจากผ้าแพรต่วน ซึ่งมีความงามเลิศ มาก โดยทั่วไปผู้ชาย จะสวมเสื้อสั้น กางเกงขายาว และหากฐานะยากจน จะสวมเสื้อแขนสั้นที่ตัดเย็บด้วยผ้าหยาบ ในส่วนของผู้หญิงในสมัยฮั่นเสื้อผ้ามีตั้งแต่เป็นประเภทเสื้อและกระโปรงต่อกัน (กี่เพ่า) และแยกเสื้อกระโปรงเป็น 2 ชิ้น กระโปรงจะมีการวาดเขียนหลากหลายมาก กระโปรงที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในกาลสมัยนั้น คือ “กระโปรงลายเทพสถิตย์ ”ระดับชั้นของพลเรือนในสมัยฮั่น จะมีหมวกและสายตกแต่งยศเป็นเครื่องหมายในการแบ่งชั้นของขุนนาง ซึ่งสมัยนั้น ตำแหน่งอัครเสนาบดีเป็นขุนนางตำแหน่งดีเลิศ ดูรายละเอียดเกี่ยวกับชุดจีนเพิ่มเติมได้ที่ http://www.casalenathailand.com/index.php?mo=30&cid=169600